Thailand: Chiang Mai, Pai, Bangkok, Koh Tao, Koh Samui

Lieve allemaal, 

Zoals jullie allemaal wel weten zijn we afgelopen dinsdag weer aangekomen in NL na een fantastische reis! Om de reisblog helemaal compleet te maken, hierbij een blog over ons laatste land; Thailand. Hier hebben we onze laatste 2.5 week doorgebracht. Onze eerste stop was Chiang Mai, waar we aan het eind van de avond aankwamen. Na aankomst hebben we even snel wat gegeten om de hoek, wat weer heel goedkoop was in vergelijking met Cambodja en Laos. De volgende dag gingen we naar de Immigration office om ons visum te verlengen. Wanneer je per land Thailand in komt, krijg je namelijk een gratis visum van 15 dagen, alleen bleven wij 19 dagen. Het vervoer in Chiang Mai is veelal met rode taxi's. Deze rijden rond in de stad en pikken langs de weg mensen op, ook al zit jij al in de taxi. Het kan dus zijn dat het langer duurt voordat je op je bestemming aankomt. Eenmaal afgezet door de rode taxi bij de Immigration office was deze gesloten ivm het weekend, balen! De rest van de dag hebben we de aankomende dagen gepland, waaronder het olifantenpark en de cooking class. 's Avonds was er een super grote en drukke avondmarkt, waar we allebei weer geslaagd zijn voor souvenirtjes. De volgende dag was de cooking class. Natuurlijk was er weer iets mis gegaan met onze boeking, maar gelukkig konden we nog opgehaald worden en mee naar de markt. Hier kregen we korte uitleg over de producten die we tijdens de kookcursus zouden gebruiken. Daarna mochten we zelf nog de markt over, vooral het vlees gedeelte was erg interessant haha. De cookingclass zelf was erg leuk. We hadden een leuke groep en leuke teachers. Nu maar hopen dat we alle ingrediënten ook in NL kunnen krijgen, zodat we heerlijke sweet and sour, springrolls of green curry kunnen maken. Het toetje was wel echt het allerlekkerste, ijs met gecarameliseerde banaan, hmmmm. Een van onze teachers had een Nederlandse vriend, die hem een aantal Nederlandse YouTube filmpjes had gestuurd. Onze teacher vroeg ons wat het liedje precies betekende. Daarna hebben we hem Vrouwkes en Toet, toet, toeter op een waterscooter geleerd. We werden op een gegeven moment door 4 mensen gefilmd en jawel het staat natuurlijk ook op Facebook! Als afsluiting kregen we een mooi certificaat en een receptenboek mee. In het hostel hadden we een aantal mensen leren kennen, waarmee we 's avonds over de Sundaymarket gingen lopen (zaterdag en zondag was er een aparte, grotere avondmarkt) en daarna ook nog mee naar de kroeg zijn gegaan. Na een korte nacht moesten we om 6:30 al op. We werden namelijk tussen 7-7:30 opgehaald om naar de olifanten te gaan! Meteen toen we daar aankwamen kwam de 'kleine' deugniet Lana al naar ons toe gerend (naja, naar onze gids). Echt super raar om ineens zo dicht bij een babyolifant te staan. We konden haar meteen wat fruit geven en aaien. Jonge olifanten hebben nog haren, wat echt een gek gevoel is. Er werd ons kleding aangeboden, omdat we later op de dag in een modderpoel zouden gaan. Het was niet heel erg flateus, maar we hadden net al onze kleren gewassen etc. Eerst kregen we een korte introductie over het park en toen gingen we alle olifanten langs. De olifanten hebben allemaal een andere eigenaar en de eigenaren worden betaald door het olifantenpark, zodat de olifanten daar kunnen verblijven ipv dat de eigenaren geld verdienen door olifanten ritjes (nog een irritatie puntje aan chinezen). We kregen ook uitleg hoe we dat aan de olifanten konden zien, bijv. een ingezakte rug. Verder was er een olifant die vaak 1 poot omhoog hielt. Deze is vroeger gebroken geweest en daarmee heeft ze nog lang rondgelopen, waardoor het niet recht is geheeld. Gelukkig had ze er nu geen last meer van. Nadat we ze hadden gevoerd (mais en pompoen), gingen we ze wassen, een modderbad geven en vervolgens weer wassen. Het was echt een ervaring om nooit meer te vergeten.  

De volgende dag hebben we rustig aan gedaan en zijn we 's avonds richting Pai gegaan, toevallig met een gedeelte van de groep die we hadden leren kennen. De weg richting Pai bestaat uit 720 bochten (!). Dit hebben we geweten ook. In Pai sliepen we in een bungalow, bed met klamboe en eigen badkamer. Best grappig, al waren er wel veel insecten. Door het reizen zijn we een beetje bang geworden voor bedbugs. Dat zijn kleine beestjes, die 's nachts over je hele lichaam steken wat heeel erg jeukt. Gelukkig vlogen onze insecten weg en kunnen bedbugs niet vliegen, waardoor we een soort van gerustgesteld waren! De volgende dag gingen we rustig ontbijten (het was toen al 38 graden) en besluiten wat we die dag gingen doen. We waren niet zo heel erg lang in Pai, dus we konden niet alles doen. Uiteindelijk besloten om richting de Pai Canyon te gaan, ongeveer 7km en jawel op de fiets. Er waren daar best veel heuvels, maar wij dachten dat wel te kunnen. Het begin ging nog wel, maar de eerste hoge berg moesten we al op lopen ipv fietsen. Nadat we allebei een liter water hadden gedronken (het was zo warm), waren we tot de conclusie gekomen dat dit niet zo heel verstandig was en zijn we rechtsomkeer gegaan. We hadden verhalen gehoord dat je daar beter geen scooter kunt huren, omdat de wegen niet zo heel goed zijn. Er zat dus maar 1 ding op, een taxi (tuktuk) vragen, wel wat duurder, maar onze enige manier om er te komen. Uiteindelijk waren we iets later dan gepland aangekomen bij de Canyon. We hoorden dat de zonsondergang daar heel mooi was, dus het maakte ook niet zoveel uit dat we later waren. Het beginstuk is daar echt doodeng (spontaan hoogtevrees), daarna kun je best wel een stukje lopen. Je moest wel voorzichtig zijn, want anders ga je onderuit (dat gebeurde natuurlijk ook..). De zonsondergang was daar inderdaad prachtig! Het was wel fijn om in de schemer weer in de tuktuk te kunnen stappen, maar de weg was prima te doen geweest op een scooter. Die avond hebben we allerlei hostels en organisaties beoordeeld op tripadvisor.  

De volgende dag gingen we ontbijt halen bij onze favoriete winkel; de 7/11. Een soort AH to go, met kleine yoghurtjes en chocomelk. Rond 12 uur moesten we ons melden om weer terug te gaan richting Chiang Mai. In de bus zaten nog een aantal andere NLders, dus we hebben er weer een gezellige rit van gemaakt. In Chiang Mai hadden we 1 nacht en dan zouden we de volgende avond de nachttrein naar Bangkok pakken. Overdag stond het verlengen van het visum op de planning. Zo gedaan zou je zeggen, dat dachten wij ook, maar niets is minder waar. We waren richting de Immigration Office gegaan met een rode taxi, maar die lieve meneer wist helemaal niet waar het was en we reden totaal de verkeerde kant op. Gelukkig hadden wij een offline kaart, waar we precies op aan konden wijzen waar we heen wilden. Eenmaal daar bleken er alleen visums voor 1 jaar uitgegeven te worden. We werden gestuurd naar een andere Immigration Office aan de andere kant van de stad, dus wij weer in een rode taxi. Daar hadden we het gauw gevonden. We moesten een formulier invullen met pasfoto. Nu hadden wij pasfoto's uit NL meegenomen, maar deze waren niet van het juiste formaat. Indien de office het dan niet goedkeurde, moest je opnieuw een aanvraag indienen en ook opnieuw betalen. Daarom hadden wij toch maar gekozen om foto's te laten maken (5 dollar pp), maaaar ze hadden op dat moment pauze dus konden we eerst een uur wachten. Uiteindelijk alles ingevuld, ingeleverd en betaald en toen moesten we binnen gaan zitten, het zou ongeveer een uur duren. Na 3 uur zaten we er nog.. We waren al 3x naar de balie gelopen, maar het enige wat ze zeiden was: 'we hebben heel veel paspoorten' of 'het systeem is heel traag vandaag'. Via iemand hadden we gehoord dat er 's nachts ook nog een bus richting Bangkok ging, dus we hadden altijd een back-up plan. Dat is de reden dat wij zijn blijven zitten totdat we eindelijk ons paspoort terug hadden. Gauw richting ons hostel backpack ophalen en door richting het treinstation. Gelukkig hadden we het gered en hadden we zelfs nog tijd om iets te eten te halen (onze lunch bestond uit cola). De nachttrein was echt heel chill. Rond 20uur werden onze bedden opgemaakt en hebben we nog wat gelezen/film gekeken. Na een prima nacht kwamen we rond 7 uur aan in Bangkok. Daar namen we een local bus richting ons hostel. We zijn zo blij geweest met onze offline map. Helaas liepen we tot 3x toe langs ons hostel, maar ja dat zijn we wel gewend. In Bangkok was het echt al superrr warm, ook al was het nog maar 10 uur. In het hostel kwamen we 2 NL'ders tegen; Kim en Nick. Met hen hebben we de eerste dag in Bangkok rondgelopen richting tempels en de welbekende backpackersstraat: Khao San Road. Het was erg gezellig! Vanwege het nieuwjaar stond de Thaise toeristenpolitie in de backpackersstraat. Geen idee waarom, maar ze gingen ons (lees: Sanne) interviewen en filmen, dusssss straks zijn we ook nog beroemd hier! De volgende dag stond een daguitstapje met de trein richting Ayutthaya op de planning. Met zn vieren is een taxi richting het treinstation en daar voor 40 cent pp een ticket gekocht richting Ayutthaya (2 uur reizen). Echt onvoorstelbaar. In Ayutthaya hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we een aantal bijzondere plekken gaan bezoeken. Het enige puntje is dat ze in Thailand aan de linkerkant van de weg rijden, wat wel even wennen was. De mountainbikes waren echt super fijn en we hebben ons prima vermaakt. Het leek een beetje op Angkor Wat in het klein, weer erg mooi. 's Avonds zijn we weer bij de trein teruggegaan richting Bangkok. We gingen op tijd slapen, omdat we de volgende dag naar het zuiden zouden vliegen. Heerlijk nog even een paar dagen op het strand liggen voordat we weer terug zouden gaan naar NL. 

De reis duurde wel iets langer dan verwacht. Het vliegen naar Surat Thani duurde ongeveer een uurtje, maar toen we op het vliegveld aankwamen moesten we snel een ticket kopen voor de bus richting de boot anders zouden we de boot missen. In de bus hebben we ruim 1.5 uur gezeten en toen we aankwamen hadden we nog 1.5 uur om te lunchen etc. voordat de boot kwam. In het zuiden van Thailand heb je aan de oostkant 3 eilanden, Koh Tao, Koh Phanang en Koh Samui. De boot vaart eerst langs Koh Samui, dan Koh Phanang en dan Koh Tao (4 uur) en vervolgens dezelfde route weer terug. Eind van de avond kwamen we eindelijk aan bij ons hostel op Koh Tao. We waren naar dit eiland toe gegaan, omdat het bekend staat om het fantastische duiken en snorkelen. Aangezien alle duikscholen al dicht waren, zijn we heerlijk pizza gaan eten en maar een mailtje gestuurd voor de volgende dag. We hadden nog een extra dag, maar het beste kwam uit om het die morgen te gaan doen. In het hostel zelf werkte op dat moment de wifi niet, waardoor we ook niet konden controleren of we een bericht terug hadden.  

De volgende ochtend zijn we maar vroeg richting de (Nederlandse) duikschool gegaan en jawel er was nog plek!! In onze mail hadden we alleen de verkeerde datum neergezet.. Snel nog even ontbijt halen en daarna cursus over de belangrijkste onderdelen van het duiken. Vooral de anatomie vonden wij erg interessant haha. Daarna was het tijd voor Amber om langs een arts te gaan voor een check-up. Dat betekende een ritje bij de duikinstructeur op de scooter, even wachten in de wachtkamer, spoedconsultje, een handtekening en ze waren weer op de terugweg. In de middag gingen we op de boot richting een kleiner eiland voor de kust. Het was erg spannend en de duikfles was zwaarder dan gedacht, maar we lagen met een mooie grote stap in het water. We moesten een klein stukje zwemmen om in 'veilig' gebied te zitten (zodat er geen boten waren). Onder water zag het er allemaal al fantastisch uit! Toen gingen we een aantal oefeningen doen onder water, wat moet je doen als er water in je masker komt, als je je mondstuk verliest etc. Hier voelde ik me totaal niet comfortabel bij, dus heb ik besloten om te stoppen en om te gaan snorkelen. Amber ging wel duiken! Het was echt supermooi met een hoop kleurrijke vissen, plantjes op de koraal riffen die wegschoten en één vis die Amber in haar vingers beet! Het snorkelen was ook echt heel leuk, scholen met vissen kwamen voorbij in alle kleuren en maten. Vanaf de boot zagen we zelf een zeeschildpad! Daarna gingen we naar nog een ander gedeelte van het strand, waar we weer konden snorkelen. Met ons waren nog andere groepen mee, die een 3 daagse cursus deden. Het was echt leuk om al snorkelend de duikers te zien en natuurlijk al het moois onderwater. 's Avonds hebben we een spelletje gedaan in het cafe tegenover ons (daar kregen we een gratis drankje ;)). De volgende dag hadden we alleen de ochtend op het eiland. Niet ver bij ons vandaan was er een minigolf baan, waar we heen zijn gelopen. Ze hadden het erg leuk gedaan met zelfs een 'groot' kasteel als baan. Het hoogtepunt was daar onze lunch, eigenlijk een dessert, maar we hoorde dat die daar echt fantastisch waren. En dat was het ook! Wel meteen alle calorieën voor de rest van de dag gegeten.. Toen moesten we weer 2 uurtjes op de boot richting Koh Samui. Het zou de volgende dag Thais Nieuwjaar zijn en we wisten niet of er überhaupt boten zouden gaan, vandaar dat we wat langer (5 dagen) daar zijn gebleven.  

Vanaf de boot moesten we met een taxi naar ons hostel. Hier hebben we wel het idee dat we echt afgezet zijn, maar we wisten ook niet of het duurder was vanwege het nieuwjaar (dat was in Vietnam namelijk wel zo). Toen gingen we wat te eten zoeken, het was best een stukje lopen voordat we een restaurantje tegenkwamen (het had nog langer geduurd als we naar de dronken Britten hadden geluisterd). Bij navragen bleek dat de foodcourt nog een stuk verder lag. Toen we daar aankwamen waren sommige mensen al in de weer met waterpistolen en emmers water. Wij snel richting de supermarkt en de eerste-de-beste waterpistolen gekocht. Het was zo leuk, vooral omdat iedereen mee deed! In de hoofdstraat was het ook al erg druk en iedereen die voorbij kwam werd zeiknat. We stonden voor een groot warenhuis met mensen aan beide zijden van de weg. Hier waren vooral de scooters en mensen in een tuktuk het mikpunt. Sommige mensen hadden ook menthol poeder. In Thailand is een witte huid erg mooi, omdat alle arme mensen de hele dag op het land moeten werken. Jullie zullen de foto's wel gezien hebben met ons witte gezicht. Rond 23uur hebben we maar besloten om terug te gaan richting ons hostel, omdat het nog best wel een stukje lopen was, het wat afkoelde en we doorweekt waren. Uiteindelijk nog wakker gebleven tot 0:00 uur, omdat er vuurwerk zou zijn, maar helaas was dit er op een paar klappen na niet. De volgende dag (het echte Thaise nieuwjaar) gingen we gepaard met ons waterpistool en een 'waterproof' bag met geld richting de stad. We waren de hoek nog niet om of daar stonden al kinderen en volwassenen met bakken water. Het was meteen dolle pret. Zo ging het de hele weg door en in de verte hoorde we al heel veel muziek. Sommige mensen hadden ijswater, was iets minder, maar wel heel verkoelend. Als ontbijt hadden we een heerlijk broodje, waarna we de hoofdstraat weer inliepen. Het was echt super leuk, vooral om andere westerse mensen uit te lokken. Er reden auto’s met laadbak langzaam door de straten heen, zodat ze iedereen nat konden maken. Overal langs de wegen stonden grote bakken water waarmee je je waterpistool weer kon vullen. Tussendoor hebben we geluncht bij de Mac Donalds (eerste keer), waar je ook gewoon zo naar binnen kon lopen. Telkens als er iemand was geweest, konden ze weer gaan dweilen oeps. Het was echt een super leuke dag, helaas wel een beetje verbrand maar dat kan ook niet anders.  

De volgende dag stond er een rustdagje op het strand op het programma. Het was echt heerlijk. Af en toe vloog er heel laag een vliegtuig over, echt gaaf. Deze dag hebben we alleen maar geslapen en een paar keer het water in. De dag eindigde voor mij wel met verbrande benen, met insmeren en hele dag schaduw. Balen! 
Koh Samui is best wel groot en er waren een aantal tempels die we konden bezichtigen. We wilden liever geen scooter huren, omdat we hadden gehoord dat de Thaise politie erg streng was. Dus zijn we op zoek gegaan naar fietsen en die hadden we uiteindelijk gevonden! Met de medewerkster hadden we afgesproken om ze die avond voor 22u terug te brengen en anders de volgende dag om 19u. Prima zou je denken. Die dag heerlijk gefietst naar een Buddha en een tempel en toen door naar Fisherman village (ong. 7 km). In het dorpje zou een grote avondmarkt zijn. Daar aangekomen was helaas het strand niet schoon, dus konden we niet zwemmen en alle eettentjes waren zo duur.. Ze waren aan het opzetten voor de markt, maar die hebben we eigenlijk niet gezien omdat we weer naar ons eigen dorpje gingen (goedkoop eten!). Toen we de fietsen in wilde leveren (19u), was de winkel gesloten, dus op de fiets richting het hostel. Daar was blijkbaar de eigenaar langs geweest om te zeggen dat ze de volgende dag (zaterdag) gesloten waren en dat het alleen ’s avonds kon (wat wij in principe ook hadden afgesproken). De volgende dag zijn wij weer richting het strand gegaan (de fietswinkel zat 100m verderop) en de fietsen ergens in het midden tussen strand en winkel neergezet. Dagje strand was weer heerlijk en dit keer niet verbrand! Toen we eind van de middag terugliepen naar de fietsen waren deze er niet meer! Wij snel naar de winkel gelopen en zagen ze gelukkig binnen staan. Wel heel vreemd. De winkel zou om 18u of 18:30 of 19u opengaan, lekker onduidelijk weer. Wij alvast wat gaan eten en af en toe kijken of de winkel open was. Toen kwam er een man naar ons toe; ja, hebben jullie motorbikes gehuurd? Wij: Nee bicycles. Hij: oh, ja dat bedoel ik. How you are? Wij: euh ja.. Hij: Kunnen jullie geen Engels? Echt een rare man. Hij weet het verschil niet tussen een scooter en een fiets in het Engels, vindt dat wij geen Engels kunnen en zet zomaar de fietsen binnen terwijl wij gewoon de sleutels nog hadden?! Zijn reden was dat hij niet wist of wij al weg waren, dat wij dachten; wij hebben toch gewoon een afspraak gemaakt? We hebben sleutels ingeleverd en zijn daar heel snel weer weggegaan.  

De volgende dag werden we om 12 uur opgehaald bij ons hostel en moesten we weer met een minivan naar het busstation, daar met de bus richting de boot, op de boot en vervolgens weer in dezelfde bus. Wij hadden een sticker gekregen met AIRPORT erop. We hadden al een paar mensen afgezet, toen ze naar ons kwamen en vroegen waar we naartoe moesten. Wij zo: Surat Thani airport, kijk op onze sticker. Dat was blijkbaar erg moeilijk, want hij antwoordde dat we dan een taxi moesten regelen en dat het een half uur rijden was. Wij zo: nee, wij hebben gewoon betaald om naar het vliegveld te komen. Nou moeilijk, moeilijk. Toen dachten ze nog dat onze tijd op de boardingpass, de tijd was dat we aanwezig moesten zijn (maar dat was natuurlijk 2 uur voor die tijd). Uiteindelijk werden we gedropt in een tuktuk (de buschauffeur heeft de tuktukdriver stiekem betaald) en werden we bij het vliegveld afgezet. We hadden weer onze offline map (heel blij mee), dus we wisten dat we de goede kant op gingen. ’s Avonds kwamen we weer veilig aan in ons hostel in Bangkok waar we eerder ook zaten. 

Onze laatste dag in Bangkok zijn we richting de Royal Palace gegaan. Het was vol met chinezen en natuurlijk heel erg warm. Het was echt bizar groot, maar helaas mochten we niet zoveel echt binnen in het paleis. Daarna zijn we met de local bus richting een mega shopping hall gegaan om onze laatste souvenirtjes te kopen. Weer een hele uitdaging, maar we zijn er gekomen! Op Khao San Road voor de laatste keer gegeten. We hadden allebei echt geen zin in thais, maar onze hamburger was helaas niet erg lekker. De laatste Baht hebben we opgemaakt aan een drankje in een roof bar. Amber ging helpen om mensen naar binnen te lokken, helaas geen korting gekregen op onze drankjes. Toen was het de laatste keer gaan slapen en wakker worden in Thailand. Het was een heel gek idee om te weten dat je ’s avonds weer gewoon in je eigen bed zou liggen. De reis verliep prima. Behalve dat we allebei best vaak naar het toilet moesten en daarvoor steeds een meneer moesten storen.. Ons tijdsbesef was al helemaal weg, doordat het continue licht bleef terwijl het ‘bij ons’ al 21:30 was. We vlogen door naar Londen, om vanaf daar naar Amsterdam te vliegen en toen vlogen we zomaar over Eemnes heen! Helaas is de foto niet gelukt.. Van Londen naar Amsterdam ging heel snel. Op Schiphol aangekomen was het super rustig en moesten we eerst een heel stuk lopen. Bij de bagageband aangekomen stond Mama al te zwaaien. Het was zooo fijn om iedereen weer te zien. Echt lief dat jullie zijn gekomen en heel erg bedankt voor de cadeautjes en het broodje hagelslag! <3 

Het was een avontuur wat we never nooit meer zullen vergeten! Gelukkig hebben we ook nog onze 4.000 foto’s, oeps.. 

Heel erg lief alle reacties die jullie onder onze foto’s, blogs en noem maar op hebben geplaatst! 

Veel liefs van ons!